Het uitlopen van naaldachtige, puntige en harde bladeren op een jeneverbes die normaal een schubvormig en zacht bladerdek heeft, is een verdedigingsmechanisme van de plant.
In het wild voeden sommige dieren zich met de zachte bladeren, vooral van jonge jeneverbesplanten. De planten voelen zich dan bedreigd en raken gestresseerd. Het gevolg is dat de planten op de aangevreten plaatsen een puntig en hard bladerdek ontwikkelen om het wild eten op deze manier tegen te gaan.
Men zou dit gedrag kunnen vergelijken met dat van de egel, die zich bij gevaar opkrult en alleen zijn spitse stekels aan roofdieren laat zien.
Dit gedrag kan worden waargenomen bij verschillende jeneverbes-soorten, zoals de Chinese Itoigawa-jeneverbes (Juniperus chinensis shimpaku var. itoigawa) of de Fenicische jeneverbes (Juniperus phoenicea). Om het uitlopen van harde punten te voorkomen, moeten vooral jonge planten de eerste 2 jaar niet worden gesnoeid.
Maar ook bij reeds oudere planten kan dit afweermechanisme soms worden waargenomen wanneer ze zwaar worden teruggesnoeid. Het is daarom raadzaam om vaker kleinere deelsnoei uit te voeren dan jaarlijkse zware snoei. De planten moeten na elke snoeibeurt worden geobserveerd en de snoeibeurt moet worden aangepast aan het gedrag van de planten.
